90 LAT KONSTYTUCJI Z 23 KWIETNIA 1935 ROKU

W tym roku 23 kwietnia obchodzimy 90 rocznicę podpisania przez Prezydenta Ignacego

Mościckiego Konstytucji 1935 roku. Dla Polaków jest to wielki dzień, otóż ta Konstytucja

pozwoliła na zachowanie ciągłości naszego Państwa oraz rządu na uchodźstwie. Po wybuchu

II wojny światowej nasz ówczesny Rząd wraz z Prezydentem zostali zmuszeni do

opuszczenia terytorium Polski i sprawowania władzy z zagranicy, ponieważ na okupowanym

terytorium kraju było to niemożliwe. To właśnie dzięki niej Prezydent Mościcki mocą

artykułów 13 oraz 24 przekazał Urząd Prezydenta RP będącemu w Paryżu Władysławowi

Raczkiewiczowi. To ta konstytucja uratowała Rzeczpospolitą przed zagładą jaka miała już

miejsce w naszej historii w 1795 roku w wyniku III rozbioru Polski, a tak prawdopodobnie

zakończyłaby się nasza historia, gdyby nadal obowiązywała Konstytucja marcowa z 1921

roku, ponieważ wzorowała się na ustawie zasadniczej III Republiki Francuskiej z 1875 r.

której system ustrojowy nie tworzył podstaw dla silnej władzy wykonawczej, a wręcz

przeciwnie – bardzo dalece ją osłabiał.

Po przewrocie majowym dokonanym w roku 1926 zapowiadano natychmiastowe zmiany w

stylu sprawowania rządów. Skompromitowana „sejmokracja” i „partyjnictwo” miały zostać

wyeliminowane i zastąpione przez skuteczną władzę. Wszem i wobec głoszono potrzebę

ustabilizowania władzy, wyrugowania skorumpowanych polityków i prawdziwego

reprezentowania interesu państwowego.

Podstawowe zasady ustrojowe państwa zostały zawarte w 10 pierwszych artykułach, gdzie

prawo moralne zgodne z Dekalogiem stało się prawem stanowionym.

Konstytucja mówi:

Art. 2

Na czele Państwa stoi Prezydent Rzeczypospolitej.

Na nim spoczywa odpowiedzialność wobec Boga i historii za losy Państwa.

Jego obowiązkiem naczelnym jest troska o dobro Państwa, gotowość obronna i

stanowisko wśród narodów świata.

Art. 3

W jego osobie skupia się jednolita i niepodzielna władza państwowa.

Organami Państwa, pozostającymi pod zwierzchnictwem Prezydenta

Rzeczypospolitej, są:

Rząd,

Sejm,

Senat,

Siły Zbrojne,

Sądy,

Kontrola Państwowa.

Ich zadaniem naczelnym jest służenie Rzeczypospolitej.

Te dwa artykuły omawiają ogólne zasady organizacji Państwa. Zawierają one zasadnicze

postanowienia o Głowie Państwa i naczelnych organach państwowych.

Prezydent Rzeczypospolitej

Na czele Państwa stoi Prezydent Rzeczypospolitej, w osobie którego skupia się jednolita i

niepodzielna władza państwowa. Pod Jego zwierzchnictwem pozostają naczelne organy

Państwa, powołane do wykonywania określonych zadań państwowych.

Naczelne organy państwowe:

Rząd, którego zadaniem jest – jak mówi sama nazwa – rządzenie Państwem,

Sejm – sprawuje funkcje ustawodawcze oraz kontrolę nad działalnością Rządu,

Senat, Izba Ustawodawcza,

Siły Zbrojne – stoją na straży bezpieczeństwa i suwerenności Państwa,

Sądy – wymierzają sprawiedliwość i strzegą ładu prawnego w Państwie,

Kontrola Państwowa – powołana jest do kontrolowania gospodarki Państwa pod względem

finansowym.

Naczelne organy państwowe powinny harmonijnie współpracować w dążeniu do osiągnięcia

wspólnego celu, którym jest służenie dobru Rzeczypospolitej. Warunkiem sprawności

działania i harmonijnego współdziałania naczelnych organów Państwa jest zabezpieczenie

rzeczywistej równowagi między nimi, przez wytworzenie czynnika nadrzędnego,

kontrolującego ich działalność i mogącego w razie konfliktów politycznych odegrać rolę

najwyższego arbitra i rozjemcy. Tym czynnikiem jest w myśl Konstytucji – Prezydent

Rzeczypospolitej jako Głowa Państwa.

Ojcami Konstytucji Kwietniowej byli wybitni Wacław Wincenty Makowski, Walery Sławek,

Stanisław Car oraz Bogdan Podolski. Wszystkie pozostałe konstytucje były oparte o wzory

obce, ta natomiast jest wybitnie polska, zarówno ze względu na piękny, patetyczny język, jak

i wysoki poziom techniczno-legislacyjny tekstu.

Konstytucja 1935 roku nigdy nie została uchylona i jest Najwyższym Aktem Prawnym

obowiązującym wszystkich Polaków.

III RP nie ma prawnej ciągłości z II Rzecząpospolitą Polską, ma natomiast potwierdzoną

prawnie ciągłość z PRL, ich prawo opiera się na ustawach powstałych za czasów reżimu

komunistycznego. Wybrany niby w wolnych wyborach Lech Wałęsa nie przywrócił

Konstytucji Kwietniowej, nie na nią składał ślubowanie, swoje zaprzysiężenie złożył na

konstytucję z 1952 roku! Czyli twór PRL-u! Oczywiście wmawia się nam, że ciągłość jest

zachowana, powstała nawet uchwała Senatu 16 kwietnia 1998 roku o rzekomej ciągłości II

RP z III RP, która i owszem o Konstytucji 1935 roku wspomina, ale jej nie wprowadza w życie, natomiast druga część dokumentu jasno przedstawia ciągłość z okupantem.

Warto wspomnieć historycznie, że dopóki trwała konstytucja z Parczewa 1564 roku, która

wprowadziła w Królestwie Polskim ustawy podjęte na Soborze Trydenckim, Polska rosła w

siłę i potęgę, natomiast po zmianie konstytucji na masońską w maju 1791 roku, w krótkim

czasie odbyły się trzy rozbiory i nasz kraj zniknął na 123 lata z mapy świata. Konstytucja z

kwietnia 1935 roku odnosi się do wartości cywilizacji łacińskiej, co łączy ją z ustawami z

Parczewa, ponieważ jak już wyżej wspominaliśmy, jest w niej zawarty Dekalog.

Sanacja, czyli odrodzenie Rzeczypospolitej w postaci silnej władzy prezydenckiej

(nawiązanie do dawnej Monarchii), odrzuciła partie, trójwładzę (wymyśloną przez

francuskiego masona Monteskiusza), które to powodują rozłam narodu, brak praworządności,

niemoc rządzenia i wyprzedaż majątku Państwowego. Wniesiony do Sejmu w lutym 1931 roku projekt ustawy konstytucyjnej, przekazany został Komisji Konstytucyjnej. Prace Komisji trwały blisko 3 lata i zakończone zostały w styczniu 1934 roku przyjęciem „tez konstytucyjnych”, przedstawionych przez generalnego referenta Sejmu Stanisława Cara. 26 stycznia Sejm uchwalił projekt ustawy konstytucyjnej, po czym przeszedł pod obrady Senatu, który po uchwaleniu pewnych poprawek zwrócił go Sejmowi.

Sejm przyjął poprawki Senatu i uchwalił nową Konstytucję w dniu 23 marca 1935 roku.

Dnia 23 kwietnia 1935 roku, w dzień wspomnienia pierwszego i jednego z największych

patronów Rzeczypospolitej, św. Wojciecha, prezydent Ignacy Mościcki podpisał nową

Konstytucję i zarządził jej ogłoszenie w Dzienniku Ustaw RP jako Ustawy Konstytucyjnej

Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 23 kwietnia 1935 r.

Nowa Konstytucja weszła w życie w myśl jej artykułu 81 z dniem ogłoszenia, t.j. dnia 24

kwietnia 1935 r., uchylając jednocześnie ustawę konstytucyjną z dnia 17 marca 1921 r. z

nowelą z 2 sierpnia 1926 r.

Pamiętajmy, że ani konstytucja komunistyczna z 1952 roku, ani jej kontynuatorka z

1997 r. nie uchyliły Konstytucji z 1935 roku, czyli obowiązuje ona nadal. Prawniczy

termin „Desuetudo”, na który powołują się dzisiejsi rządzący (w istocie kontynuatorzy PRL),

oznaczający odwyknienie, odzwyczajenie, nie ma zastosowania wobec ciągle żywej

Konstytucji, ponieważ jej uchylenie może nastąpić jedynie zgodnie z jej zapisami w artykule

80, nie zaś przez zapomnienie. Rząd na Uchodźstwie był i jest, powodując ciągłość państwa.

Nie zapomnieliśmy o II Rzeczypospolitej Polskiej, która trwa nieustannie od 1918 roku do

dziś, nie ma zapomnienia o naszej historii, prawie oraz Bohaterach Niezłomnych -

wychowankach IIRP . Nie dajmy sobie wmówić, że Polska sprzed wojny to przeszłość, to my

jesteśmy jej ciągłością i puki starczy nam sił walczmy o niepodległość i suwerenność naszej

Ojczyzny!

©Państwowe Biuro Projektów Wizualnych 2025